Kurs – Zrozumieć dzieci z hiperwrażliwością (spektrum autyzmu, ADHD)

Nowe zrozumienie tego, jak działa mózg (zwłaszcza w aspekcie więzi, ludzkiej wrażliwości i procesów rozwojowych) niesie ze sobą wielką nadzieję na rozwikłanie niektórych z najbardziej niepokojących tajemnic dzieciństwa.

Różnorodność objawów u dzieci hiperwrażliwych wynika zarówno ze stanu neurologicznego, jak i efektu domina w zakresie więzi, emocji, jak i rozwoju dziecka, będącego przecież pod silnym wpływem tych dynamik.

Dzięki głębokiemu zrozumieniu dziecka i budowaniu z nim dobrej relacji problemy związane z przestymulowaniem układu nerwowego mogą być często zrekompensowane. Dr Neufeld zawarł w tym kursie opisy najbardziej obiecujących interwencji, w tym kultywowanie mocnych więzi, aktywowanie procesu adaptacji oraz korzystanie z dobrodziejstw prawdziwej, swobodnej zabawy jako naturalnego procesu budowania równowagi i dobrostanu oraz odporności psychicznej i emocjonalnej.

DLA KOGO JEST TEN KURS

Trudno wyobrazić sobie kogoś, kto nie skorzystałby z tego kursu. W dzisiejszym świecie każdy zna kogoś, kto wykazuje oznaki wysokiej wrażliwości lub hiperwrażliwości w taki czy inny sposób, ale nie zawsze rozumiemy naturę tego, co obserwujemy. A jeśli nie rozumiemy, na czym polega problem, to nie możemy go skutecznie rozwiązać. Kurs ten będzie miał szczególne znaczenie dla rodziców, dziadków, nauczycieli i terapeutów zajmujących się dziećmi i dorosłymi wysoko wrażliwymi i/lub hiperwrażliwymi. Przyniesie również wiele dobrego osobom, które podejrzewają, że wysoka wrażliwość lub hiperwrażliwość może być wyjaśnieniem ich własnych trudnych doświadczeń życiowych.

TEMATY I CELE KURSU:

Cele obejmują:

• zapewnienie wglądu o stanie neurologicznym, leżącym u podstaw różnorodnych zespołów objawów, dotykających coraz większą liczbę dzieci i diagnozowanych wśród coraz większej liczny dorosłych;
• zapewnienie spójnego modelu hiperwrażliwości (obejmującego spektrum autyzmu, jak i ADHD), który może przekładać się na nasze interakcje z dziećmi i dorosłymi oraz na podejmowane przez nas interwencje;
• zobrazowanie nieadekwatności większości dominujących podejść do spektrum autyzmu oraz podstawowych błędów w naszym rozumieniu uzdolnień i problemów z uwagą;
• pomoc w odróżnieniu stanu wysokiej wrażliwości od stanu hiperwrażliwości;
• pomoc w zrozumieniu i dostrzeżeniu różnic pomiędzy możliwymi do odwrócenia skutkami hiperwrażliwości od naturalnych dla danego stanu neurologicznego cech hiperwrażliwości;
• zobrazowanie i uzasadnienie zwiększonej potrzeby osób hiperwrażliwych (dzieci i dorosłych) na głębokie związki emocjonalne z troskliwymi dorosłymi oraz potrzebę pracy z nimi w kontekście relacyjnym;
• pokazanie prawdziwej zabawy jako kontekstu, w którym Natura wykonuje swoją uzdrawiającą i wzmacniającą pracę;
• wspieranie rodziców w byciu odpowiedzią, której hiperwrażliwe dziecko naprawdę potrzebuje

Tematy obejmują:

• jak działa system filtracji sensorycznej i co może być z nim nie tak;
• jak działa system uwagi i co może być z nim nie tak;
• trzy główne zadania systemu filtracji sensorycznej i odpowiadające im zaburzenia w przypadku jego dysfunkcji;
• dlaczego mózg osoby wysoko wrażliwej jest często większy;
• jak rozpoznać mechanizmy obronne w systemie uwagi;
• niektóre charakterystyczne oznaki hiperwrażliwości;
• w jaki sposób obecne kryteria diagnostyczne spektrum zarówno przysłaniają, jak i odwracają uwagę od tego, co leży u podstaw tego stanu neurologicznego;
• trzy główne przyczyny problemów z systemem filtracji sensorycznej;
• dlaczego mężczyźni mają większe predyspozycje do problemów z systemem filtracji sensorycznej;
• jak radzić sobie z dzieckiem z przeciążeniem sensorycznym i kompensować jego hiperwrażliwość;
• w jaki sposób problemy z systemem filtracji sensorycznej zadają “podwójny cios” mechanizmom obronnym mózgu i co można z tym zrobić;
• dlaczego osoby hiperwrażliwe mają predyspozycje do problemów w obszarze więzi, w tym silniejszych  instynktów alfa, opozycyjności, depersonalizacji impulsów więzi  i do obronnego dystansowania się;
• dlaczego osoby hiperwrażliwe mają trudności z odczuwaniem emocji i ich rozpoznawaniem;
• dlaczego osoby hiperwrażliwe są bardziej impulsywne i niedojrzałe emocjonalnie;
• jak rozpoznać,że dziecko doświadcza depersonalizacji więzi;
• dlaczego osoby hiperwrażliwe są czasami mniej refleksyjne i mają mniej energii do działania;
• niektóre rodzaje uzdolnień, które zazwyczaj mają swoje korzenie w hiperwrażliwei;
• dlaczego “utalentowani” są często bardziej wrażliwi;
• jak pobudzić lub przywrócić neuroplastyczność w mózgach osób hiperwrażliwych;
• dlaczego osoby hiperwrażliwe są bardziej podatne na agresję i jak najlepiej sobie z tym radzići;
• dlaczego więź jest niezbędna do zrekompensowania deficytów związanych z hiperwrażliwością;
• jak odwrócić problemy z więzią u osób hiperwrażliwych oraz jak kultywować owocne więzi, których one potrzebują;
• dlaczego tryb zabawy jest niezbędny do przeprogramowania neuronów i jak najlepiej aktywować tryb zabawy u osób hiperrażliwych;
• sugestie dotyczące interakcji z dzieckiem hiperwrażliwym w środowisku szkolnym i terapeutycznym;
• jak korzystać z zabawy w zaopiekowywaniu nasilonych impulsów alfa, agresji oraz opozycyjności;
• jak korzystać z zabawy do regulowania uwagi i emocji, a także do zapewnienia warunków do optymalizacji rozwoju i funkcjonowania;
• jak tworzyć emocjonalne place zabaw, których najbardziej potrzebuje dziecko hiperwrażliwe.

Program kursu obejmuje cztery sesje:

SESJA 1 – Hiperwrażliwość jako problem regulacji sensorycznej

Najnowsze odkrycia w neurobiologii sugerują, że tzw. pierwsza linia obrony mózgu ma na celu kontrolowanie rodzajów i ilości informacji, docierających w danym momencie do mózgu. To właśnie sposób działania systemu filtracji sensorycznej okazuje się być główną przyczyną stanu, który nazywamy hiperwrażliwością. Wszelkie blokady lub dysfunkcje w tym systemie obronnym mogą mieć potencjalnie katastrofalne konsekwencje, wpływając na uwagę, więzi, emocje, świadomość, uczenie się, a nawet sam rozwój mózgu. Dobra wiadomość jest taka, że właściwie zrozumienie problemu daje nam szansę, aby te skutki odwrócić. W tej sesji omówimy podstawowy stan hiperwrażliwości i jego wpływ na uwagę, emocje i relacje. Przedstawimy listę kontrolną do definiowania hiperwrażliwości oraz główne znane przyczyny tego stanu. Omówimy podstawowe zadania systemu filtracji sensorycznej, budując kontekst dla zrozumienia konsekwencji wynikających z dysfunkcji tego systemu. Wskażemy strategie kompensacji tej podstawowej dysfunkcji.

SESJA 2 – Hiperwrażliwość, wrażliwe uczucia i mechanizmy obronne

Niezdolność mózgu do wystarczającego kontrolowania rejestrowanych sygnałów znacznie zwiększa jeszcze wrodzoną podatność dziecka na trudne sytuacje. Ponieważ podstawowy sposób obrony mózgu jest zagrożony, to aktywuje on inne mechanizmy obronne w celu rekompensaty tego stanu. Mechanizmy te mogą obejmować ogólną emocjonalne odcięcie się, ale częściej aktywowane są silne mechanizmy obronne w obszarze więzi, takie jak depersonalizacja więzi, obronnie nasilenie instynktów alfa  czy też obronne dystansowanie się / oddzielanie. Wpływ na kontekst relacyjny dziecka może być tak głęboki, że opieka, troska i nauczanie tych dzieci staje się niezwykle trudne. Podczas tej sesji zaprezentujemy pomysły na to, jak zidentyfikować te mechanizmy obronne więzi i omówimy strategie radzenia sobie z nimi.

SESJA 3 – Hiperwrażliwość, adaptacja i agresja

Adaptacja to proces emocjonalny odpowiedzialny za uzdrawianie zranień emocjonalnych, regenerację i odporność psychiczną, w tym tworzenie w mózgu sposobów obejścia tego, co nie działa. Ironia w przypadku hiperwrażliwych dzieci polega na tym, że pilnie potrzebują one adaptacji, a jednocześnie rzadziej doświadczają stanów emocjonalnych, które ułatwiają ten proces. Agresja jest kluczowym wskaźnikiem zarówno pilnej potrzeby adaptacji, jak i – niestety – jej braku. Nie ma nic ważniejszego niż przywrócenie plastyczności neuronalnej mózgu hiperwrażliwego dziecka. Zaproponujemy na to strategie oraz opowiemy o tym, jak radzić sobie z agresją nie adaptującego się dziecka w sposób, który nie zaostrza problemu u jego źródła.

SESJA 4 – Hiperwrażliwość, więź i zabawa

W tej sesji skupimy się na dwóch rodzajach interwencji, które wydają się dawać największe szanse na głębokie i trwałe zmiany. Im mniej funkcjonalny jest hiperwrażliwy mózg, tym większa potrzeba silnych emocjonalnych więzi z troskliwymi dorosłymi, aby to zrekompensować. Mocne, dobrze funkcjonujące relacje są również niezbędne do zapewnienia warunków sprzyjających zdrowiu emocjonalnemu i optymalnemu rozwojowi. Nie jest zatem wskazane podejmowanei prób interakcji z tymi dziećmi poza kontekstem więzi.

Tryb zabawy jest obecnie określany jako kontekst, w którym mózg sam aktywuje tryb uzdrawiania, maksymalizuje plastyczność neuronalną i zwiększa prawdopodobieństwo uformowania więzi. Ponadto, w zabawie włączona jest uwaga, emocje mają tendencję do samoregulacji i tworzą się nowe sieci neuronowe. Zbadamy najbardziej pomocne rodzaje zabawy i przedstawimy sugestie, jak aktywować tryb zabawy u dziecka.

UWAGA – obecnie kurs dostępny jest w ramach indywidualnej ścieżki edukacyjnej.

Po opłaceniu kursu otrzymasz dostęp do nagrań i materiałów PDF.